Zat voor de spiegel en heb een zelfportret geschilderd. Ik werd gefascineerd door het feit dat beide gezichtshelften een hele andere uitdrukking hebben. Een helft wil je liever zien dan de andere..
Hier wilde ik iets mee doen.
Eerst een realistisch portret geschilderd met olieverf volgens de techniek van de oude meesters (in lagen)
1 gezichtshelft heb ik vervolgens realistisch gehouden en de andere helft heb ik subjectief overschilderd.
Ik vond het beeld niet boeiend genoeg. Het werd een soort van vaag geheel.
Gaan spelen met compositie in het portret. Lijnen en vlakken die spannend en in evenwicht zijn.
(de foto is niet erg goed geslaagd..)
Met een hele lichte toon ( wit, okergeel en een tikkeltje kobaltblauw) het vlak en de lijn geschilderd. Heel subtiel en die kant van het gezicht suggestief houden.
De compositie is nog niet in evenwicht, er moet nog iets gebeuren. Maar ook opletten dat het niet teveel wordt...
Door het kleine balkje links beneden, klopte de harmonie en compositie weer naar mijn idee.
Het rood (met een klein beetje bruin) is precies dezelfde kleur als rechts boven en beneden heel weinig terug komt.
Denk dat ik de ene helft nog suggestiever moet schilderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten